این جشن یکی از جشن های باستانی در ایران می باشد که توسط آیین زرتشت برگزار می شود.
البته ناگفته نماند این جشن با شورو هیجان قبل،امروز برگزار نمی شود.با این حال هنوزم در شهرهایی از ایران برگزار می شود.
این جشن آذرگان جز صدها جشنهای باستانی ایران می باشد که حائز اهمیت و ارزش بسیاری می باشد.
زرتشتیان بسیار زیادی در سراسر ایران این روز را به جشن و پایکوبی و آتش می پردازند.
این جشن نه تنها در میان پیروان زرتشت بلکه در میان افرادی که ارزش خاصی برای تاریخ ایران قائل هستند حائز اهمیت است.
در روز نهم از ماه آذر برگزار می شود، اما نه به تقویم شمسی، بلکه به تقویم زرتشتی می باشد.
این جشن را اگر بخواهیم به تقویم شمسی بیان کنیم باید بگوییم این جشن آذرگان همزمان با سوم آذر ماه برگزار می گردد.
این روز در تقویم زرتشتی شش روز جلوتر است و با عنوان نهم آذر شناخته می شود.
نهم آذر در تقویم زرتشت، آذر نام دارد.یک روز از ماه با نام همان ماه یکسان می باشد.
مردم در این روز به آتشکده‌ها رفته و پس از نیایش به درگاه اهورامزدا و جشن و شادی، اخگری از آتش مقدس را به نشانه تبرک با خود به خانه می‌آوردند.
تا پایان فصل سرما از آن مراقبت می‌کردند تا خاموش نشود.
نور آتش در باور آنان، نشانی از آذر اهورایی دارد که روشنایی بخش دل و جان یاران اهورامزدا است و وجود آن در کالبد دیگر پدیده‌های هستی، گرمای زندگی را جاری می‌سازد.
از آنجایی که در این ماه هوا رو به سردی می‌رود و نیاز مردم به آتش بیشتر می‌شود، آذرماه را ماه آتش می‌دانند.
نیاکان این سرزمین، ارزش و اهمیت بسیاری برای آتش به‌عنوان یکی از عناصر چهارگانه حیات قائل بودند.
آتش در آیین زرتشت به قدری ارزش و اعتبار دارد که برای او ایزدی در نظر گرفته و او را پرستش می کنند.
آن ها عقیده دارند تمام نیروی انسان از آتش است و اگر آتش نباشد هیچ انسانی بر روی کره زمین زنده نخواهد ماند.
